21 juni 2009

Gelezen (27)

Niet zozeer het hele schandaalsfeertje rond het boek Wij van Elvis Peeters (eigenlijk een duo : Elvis zelf en zijn vrouw), maar wel een gesprek in De wereld draait door met het schrijversduo had me nieuwsgierig gemaakt naar dit boek.




Een groepje jongeren gaat zeer zelfbewust op zoek naar kicks, experimenteert er op los, maar in tegenstelling tot (gelukkig) de meeste andere jongeren worden ze daarbij niet gehinderd door empathie, mededogen en volgens sommigen wellicht ook normbesef. Niet dat ze geen normen hebben, natuurlijk, dat is het niet : ze hanteren andere normen (de normen van het kapitalistische bedrijfsleven, aldus de schrijvers in voornoemd programma). Daardoor gaan ze wel heel ver en daarbij vallen slachtoffers, meestal buiten de groep, maar ook in de groep. Sexualiteit vormt hun grote troef en is de rode draad doorheen hun acties, maar daarbij beleven ze die sexualiteit als een soort constante brandstof én als hun toegevoegde waarde waarmee ze zich alle extra's in het leven kunnen veroorloven.

Ik had me op basis van alles wat ik vooraf gehoord en gelezen had, verwacht aan een Vlaamse American psycho, maar wees gerust, hoewel er zeker een paar schokkende passages in het boek staan, zo erg (en zo veel) als in het boek van Bret Easton Ellis wordt het nooit. Dat neemt niet weg dat de schrijvers erin slagen je vaak een onbehagen te laten voelen en je maag toch al eens te laten omkeren.
De inhoud mag dan al verontrustend zijn, de stijl die de schrijvers hanteren is vaak erg mooi, en dat lijkt misschien een vreemd contrast, maar voor mij is het op die manier ook een perfecte weerspiegeling van de inhoud : het frisse en schone dat zonder mededogen gehanteerd wordt om een doel na te streven dat de maatschappij nét verwerpelijk vindt.
De maatschappijkritische boodschap die de auteurs er naar eigen zeggen (in bovenvernoemd interview) mee willen uitdragen, komt in het boek niet echt goed naar voren, vond ik (en ik wist de boodschap dan al van tevoren...). Maar misschien werkt het wel op een minder bewust niveau, en misschien hangt dit ook heel erg af van de lezer.

Wie het aandurft om een bijwijlen schokkend relaas te lezen en bereid is voorbij het verhaal te kijken, wordt toch wel beloond met een intrigerend en mooi boek.

Geen opmerkingen: