05 augustus 2016

Gelezen (89)

Brideshead revisited - Evelyn Waugh


In deze klassieker schetst Evelyn Waugh een beeld van een vriendschap tussen een "gewone" student (Charles Ryder) in Oxford en de welgestelde Sebastian Flyte, in de jaren tussen beide wereldoorlogen. Zoals het een klassieker betaamt, worden allerlei thema's aangeraakt, niet enkel vriendschap, maar ook fatsoen, liefde, eenzaamheid, (on)geluk,... Waugh doet dat op een haast onnavolgbare wijze in prachtige zinnen. Het verhaal houdt voldoende tempo om de aandacht vast te houden, terwijl voldoende ruimte gelaten wordt om de personages ten volle uit te diepen. Prachtboek, al moet ik toegeven dat ik er wat in moest komen, het leek aanvankelijk een beetje een studentikoze schelmenroman te gaan worden...


Een woord een woord - Frank Westerman



Frank Westerman, van wie ik ooit El negro en ik las (en goed vond), gaat in dit boek op zoek naar de kracht van woorden in relatie tot (fysiek) geweld en terrorisme. Het is een interessant boek geworden over onderhandelen, over de macht van het woord tegenover geweld, van de Molukse gijzelingen in Nederland tot de gijzelingen in het Russisch-Tsjetsjeens conflict en IS. Al bij al was het ook verhelderend en werpt het een licht op twee episodes die mij minder bekend waren (de Molukse gijzelingen al helemaal, de Tjetsjeens oorlog kende ik iets beter).


Gorsky - Vesna Goldsworthy



Vesna Goldworthy slaagt erin een moderne herwerking te maken van The great Gatsby. Dit keer is het verhaal gesitueerd in Chelsea en Kensington, Londense wijken waar de Russische miljonairs (op de vlucht voor Poetin, sommigen toch) gedijen. Het Abramovich-achtig hoofdpersonage bouwt een grootse kunstbibliotheek voor zijn (helaas getrouwde) grote liefde. De verteller, een werknemer in een kleine boekhandel, raakt betrokken en beschrijft als een toeschouwer aan de zijlijn die soms het verhaal mee ingesleurd wordt, de ontwikkeling van een liefdesgescheidenis die enkel als tragisch voorbestemd lijkt. 
Naar het schijnt bevat het boek ook talloze verwijzingen naar de Russische literatuur, maar daar ben ik te weinig vertrouwd mee om die op te merken, dus ik zal de auteur maar op haar woord geloven.


Komt een vrouw bij de dokter - Kluun



Mijn lief begon ooit aan dit boek maar omdat het hoofdpersonage zo'n klootzak was (volgens haar), smeet ze het algauw aan de kant. Tot op zekere hoogte kan ik dat begrijpen, want Stijn die het verhaal vertelt van zijn vrouw die kanker krijgt, neukt er vrolijk op los, ook wanneer zijn vrouw ziek is. Hij is een echte rokkenjager voor wie trouw zijn, onmogelijk is en die ook geen moeite doet. Zelf noemt hij het monofobie (de angst voor monogame relaties).
Toch dient gezegd dat wie het boek uitleest, Stijn leert kennen als een meer genuanceerd romanpersonage. Wie voorbij zijn ontrouw kan en durft kijken, ziet ook een echt liefhebbende man (al zal dat voor sommigen klinken als een onmogelijke paradox, zelfs al heiligschennis). 
Kluun schrijft het verhaal (gesitueerd in een wereld van jonge, creatieve mensen uit de reclamewereld en aanverwanten) op een erg vlotte, jonge, moderne manier, veelvuldig gebruik makend van wramples (het literatuurequivalent van samples) van (in Nederland minstens) bekende muzikanten en schrijvers.

Geen opmerkingen: