22 juni 2014

Het kost teveel?

(foto: www.de-vlinder.nl)

Deze voormiddag hoorde ik een zoveelste voorbeeld op de radio van hoe overheden (in dit geval een gemeente) besparen op openbare diensten omdat ze "teveel kosten". De gemeente Asse heeft immers beslist dat een schooldag een half uur vroeger zal stoppen, door de middagpauze in te korten, want het middagtoezicht kost de gemeente en als ze de leerkrachten middagtoezicht laten doen (als ik me het goed herinner, kan dat maximaal een half uur) en de avondopvang inkorten, wordt algauw een besparing van 300.000 euro gerealiseerd.
Misschien moeten we meteen maar ook het onderwijs afschaffen en vervangen door kinderarbeid: in plaats van dat het ons kost, zal het nog opbrengen ook... Wellicht vind je dat ik overdrijf, maar de essentie van het hele verhaal wordt er wel pijnlijk duidelijk mee. Als openbare dienstverlening kost (en dat doet ze per definitie), wordt dat volgens de wetten van het marktdenken gezien als verlies en verlies moet gemeden worden. Winst immers is wat we nastreven. 
In tijden waarin winstbejag en winst nastreven het mantra is, het alfa en omega van alle levensdomeinen, wordt amper nog geluisterd naar tegenstemmen als deze die beargumenteren dat een "grote" overheid juist economisch goed is (zie dit artikel). 
En wat betekent deze beslissing nu concreet voor sommigen in Asse (waar ook nogal wat arme gezinnen wonen, zoals ik ooit door mijn job mocht aanschouwen). De school is al gedaan om 15u. Ouders (en dus ook alleenstaande moeders) hebben dan de keuze: al om 15u hun kind afhalen van school of méér opvang betalen (want de prijs gaat ook enigszins omhoog), hoewel de avondopvang dus ook gewoon een half uur vroeger stopt. Wie dan geen netwerk heeft dat mee de zorg voor de kinderen kan opnemen, moet dus een half uur vroeger thuis zijn (en stoppen met werken). Wat doet zoiets met de arbeidskansen van een al kwetsbare groep werkzoekenden, denkt u? En wordt het dan duidelijk hoe asociaal het besparingsdenken in feite wordt?
Het wordt hoog tijd dat we de maatschappelijke discussie ten gronde voeren of we vinden dat openbare dienstverlening iets is wat moet opbrengen (of hooguit zo weinig mogelijk mag kosten, enkel een kleine "verliespost" mag zijn) dan wel of het een maatschappelijke investering is gericht op het welzijn van iedereen. Maar ja, solidariteit is ook al zo'n ouderwets woord zeker?

Geen opmerkingen: