Dinsdag mocht Astronaute (de naam waaronder Myrthe Luyten, die ook meespeelde op het album van Mad About Mountains, zelf muziek maakt) de tweede dag van het fijne, gratis festival Vama Veche in Brugge openen. Ze deed dat helemaal alleen met gitaar, om haar fluisterfolk te brengen. Nu vind ik zo'n term eigenlijk zelf een beetje bij het haar getrokken, maar het blijft natuurlijk wel zo dat de rustige folkliedjes die ze brengt, zich vooral niet opdringen en heel vriendelijk en beleefd bij je oor komen aankloppen. Astronaute staat op het punt een eerste EP op te nemen en trakteerde ons op een selectie oudere en nieuwe liedjes. Hoogtepunt bleef toch In the cold of the sleeping alone, met een erg sterke melodie. Ook de nieuwere songs, zoals Lioness en Lighthouse (dat Myrthes obsessie met de zee vorm geeft), wisten te overtuigen. Jammer dat er zo weinig volk was op het vroege namiddaguur (al zal het weer daar ook wel voor iets tussengezeten hebben).
In het Astridpark, waar Vama Veche doorgaat, zijn enkele kunstopstellingen. Met één ervan had ik toch wel wat moeite. In een door hekken afgebakende ruimte zit een familie "marginalen", gespeeld door jonge acteurs, die "je zeker niet mag voederen". Nu begrijp ik dat je zo'n performance kan gebruiken als kunst om mensen bewust te maken van iets of hen een spiegel voor te houden, maar de manier waarop de acteurs gewoon een hoop clichés op elkaar gooiden (zoals de blikjes Cara Pils in een schelpvormig zwembadje in de "living"), lijkt me enkel clichébevestigend te werken en leert mensen niets bij over zichzelf of over mensen aan de rand van de maatschappij. In feite is het even erg als uitlachtelevisie en als het laten opdraven van Boer Charel op VTM.
's Avonds speelde Spookhuisje een set op het podium onder de tent. U kan hier lezen wat ik vind van het debuutalbum, en live klinken de instrumentale nummers een stuk potenter en dan blijkt de lengte niet langer een belemmering. De drums en bas zorgen samen voor een repetitieve, stevige fundering waaroverheen de gitarist kan improviseren, rondstuiteren, kronkelen, virtuoos zijn melodieën mag leggen. Spookhuisje klinkt dan bij momenten hypnotiserend, en weet de hele set lang te boeien. Wat ik te zien kreeg, was dan ook een echt sterk optreden, verrassend sterk zelfs. Het hele album werd gespeeld, en hoogtepunten waren zeker Dune boogie, Darth entrance en Palm tree tattoo.
Darth entrance (live at Vama Veche, 30/7/13)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten