23 juli 2013

Gentse Feesten 2013 - dag 3

No Angry Young Man kent u misschien al als u deze blog al een tijdje volgt: ik besprak zowel hun eerste als tweede album, en zag hen live in 't Ey in Belsele. Nu ze dicht bij (mijn) huis speelden, wou ik hen absoluut zien. En dus trokken we naar het Luisterplein.


Hoewel het moeilijker is/lijkt om op een festival op te treden en het publiek te boeien, dan bij een zaaloptreden waar de meeste mensen nét gekomen zijn om JOU te zien en horen, bracht No Angry Young Man het er echt wel zeer goed vanaf. Je merkte dat de band er zelf zin in had, en ze speelden een selectie uit hun beide albums. Het tempo was strak, de songs wisten je te grijpen, er werd vol overtuiging gezongen en gemusiceerd. Opvallend was bijvoorbeeld dat de versie die ze gisteren brachten van Paris rains de meest intense uitvoering was die ik al hoorde. Naarmate het lied vorderde, voelde je de wanhoop, de smeekbede die door ziel en merg ging. 



Setlist:
  1. Intro
  2. Caroline
  3. Mary-Jane
  4. Burden
  5. Leaving town
  6. No man's land
  7. Whispers and mourns
  8. Counting stars
  9. Paris rains
  10. Before I sleep
  11. Generation failure
  12. Shake on

Ik was nog nooit eerder het bekende jazzcafé Hotsy Totsy binnengeweest, maar maandagavond speelde een vriend van ons, Gert Torck, er mee met Djurdjevak. Djurdevak brengt gypsy balkan. Het eerste deel hadden we gemist, maar net na de pauze zong Gert Torck er zijn nummers van Brel, die hij in het lokaal dialect vertaald heeft. Vorig jaar bracht hij die trouwens ook al eens bij Sint-Jacobs, zoals je hier kan lezen. 


Zo volgden na Mathilde en Marieke een venijnige versie van Les bourgeois (Hé bourgeois) en Ga niet weg bij mij, vooraleer Le port d'Amsterdam hertaald werd naar De haven van Gent. Met Djurdjevak als muzikale begeleiders (terwijl hijzelf ook nog gitaar speelde) slaagde Gert Torck er moeiteloos in om het publiek op zijn hand te krijgen.
Daarna speelde de band nog enkele nummers, waaronder een verrassende cover van Veerpont (heen en weer) van Drs. P, waarbij de toehoorders betrokken werden en het refrein in allerlei talen gezongen werd, tot zelfs gebarentaal toe...
In de Spiegeltent pikten we nog een klein stukje mee van Tiny Legs Tim. Hij coverde net op dat moment het geweldige It takes a worried man (to sing a worried song) van Lead Belly.


Afsluiten deden we deze keer op het Bal Populaire in het Baudelopark, waar de DJ van dienst met (bijna) allemaal goeie deuntjes het dansbeest in ons wist wakker te maken.


Geen opmerkingen: