02 mei 2012

Father John Misty


Father John Misty… Is het een gospel- of blueszanger van 80 jaar, die ons muzikaal tracht te bekeren? Is het een dominee die zich aan een plaatje waagt, zoals het echtpaar achter Welcome Wagon? Het is J. Tillman, één der Fleet Foxes, die al enkele soloplaten op de wereld losliet.
Natuurlijk hoor je wel hier en daar een link met Fleet Foxes, dat kan moeilijk anders, al is hier wellicht ook sprake van hineininterpretierung. Omdàt we weten dat dit een lid is van deze groep, horen we de gelijkenissen beter, want Father John Misty verschilt ook op meerdere punten van Fleet Foxes, meer nog dan Tillman op zijn eerdere platen deed. Neem bijvoorbeeld Hollywood forever cemetery sings, een folksong waarop Keith Richards lijkt mee te spelen, of het met een orgeltje geïnjecteerde countrynummer I'm writing a novel, waarop het voorzichtig line-dancing is in de late uurtjes, in een roadhouse waar de barman de stoelen al omgekeerd op de lege tafels zet, de laatste hardnekkige klanten tevergeefse hints gevend.
O I long to feel your arms around me daarentegen heeft enkel iets meer meerstemmige harmonieën nodig om op het titelloze debuut of Helplessness blues van Fleet Foxes te kunnen. Erg beatlesque start dan weer This is Sally Hatchet, vooraleer Tillman aka Father John Misty daar een geheel eigen draai aan geeft. Afsluiter Everyman needs a companion leent zich uitstekend tot een samenzang, rond het kampvuur dan wel aan de toog, door dronken mannen met baarden, net voor ze hun nu echt wel allerallerlaatste pint aanvatten eer ze de confrontatie met hun boze echtgenote, in nachtjapon en met de deegrol in de hand, aangaan.
Father John Misty levert niet alleen een behoorlijk gevarieerde plaat af met Fear fun, hij weet bovendien erg krachtige beelden op te roepen. Nu heeft J. Tillman op enkele jaren tijd natuurlijk al een muzikale nalatenschap om U tegen te zeggen opgebouwd, en toch vinden we dit tussen zijn solowerk (want laat er geen twijfel over bestaan dat we Fleet Foxes geniaal vinden) een hoogtepunt. Klein minpuntje is Nancy from now on, dat in zijn genre eigenlijk slechts middelmatig kan genoemd worden. Het is een kleine smet op een intrigerende plaat, die overigens gesierd is met een al even intrigerende hoes.

Je vindt deze recensie ook hier op Indiestyle.

Platenlabel Sub Pop geeft ook nog eens 2 nummers gratis weg :
Het eerste nummer krijg je trouwens in je mailbox als je je inschrijft voor de nieuwsbrief :



Geen opmerkingen: