Een seksverslaafde die blijft steken in de vierde stap in zijn ontwenning (het minutieus neerschrijven van zijn "zonden") en die mensen geld aftroggelt door zich te laten redden van de verstikkingsdood, is geen alledaags hoofdpersonage.
Chuck Palahniuk introduceert Victor Mancini, en de al eerder gemelde problemen zijn zeker niet de enige die hij heeft. Hij werkt in een soort historisch themapark, bezoekt zijn stervende moeder in een verzorgingstehuis waar hij diverse rollen moet spelen en krijgt een wel heel bijzonder verzoek van de behandelende arts van zijn moeder. Eén van zijn vrienden vervangt de ene obsessie/verslaving door de andere, en Victors pogingen om goed te doen voor anderen blijken nog een grotere mislukking dan wat hij voordien al gedaan had...
Stikken schildert dan ook een universum dat zo bizar en tegelijk zo geloofwaardig neergezet wordt, dat je in het boek gezogen wordt. Als blijkt dat de schrijver je meer dan tweehonderd bladzijden lang op het verkeerde been gezet heeft, voel je je niet zozeer bedot, maar eerder aangenaam verrast.
Palahniuk voeg ik alvast toe aan het lijstje schrijvers van wie ik alles wil gelezen hebben...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten